วันศุกร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

เรื่องของเรื่องคือความประทับใจที่มีให้กับเพื่อนจูเนียร์


เบลล์คือเพื่อนที่ผมรู้จักมานานที่สุดในบรรดาจูฯ 6เพราะเราเป็นเพื่อนฝึกงานที่นี่กันมาก่อนครั้งแรกที่ผมรู้จัก เบลล์เป็นคนที่พูดน้อย ตั้งใจทำงานดูเผินๆ เป็นคนที่เรียบร้อยคนหนึ่งแต่แล้วความคิดของผมก็เปลี่ยนไปในช่วงเวลาไม่ถึง 3 เดือนเบลล์แม่-เป็นคนที่กวนตีนขึ้นแบบทวีคูณ ณ ปัจจุบัน เบลล์คือหนึ่งใน บ.ก.ของทีมจูฯ 6และเป็นคนที่ผมคิดว่าคนในออฟฟิศอะเดย์ยกให้เค้าเป็นจูฯ 6ที่เล่นมุขควายได้ถูกกาลเทศะมากที่สุดคนนึงเลย
ขวัญแก้วเป็นคนที่มีความน่ารัก มีความใสซื่อในตัวของเธอเองขวัญแก้วจะมาออฟฟิศเป็นคนแรกเสมอๆแล้วขวัญแก้วก็มีพี่น้องฝาแฝดด้วยเธอชื่อแก้วขวัญ(อยากรู้ว่าหน้าตาของแก้วขวัญเป็นไงพบได้ที่อะเดย์ 103)และผมได้มีโอกาสได้ไปเยือนบ้านของขวัญแก้วและกินขนมฝีมือแม่ขวัญแก้วด้วย(บ้านของขวัญแก้วร่มรื่นมากและขนมก็อร่อยมากด้วย ฝากขอบคุณแม่ด้วยนะ)
คนต่อไปก็คือ ปุ๊ปุ๊เป็นคนที่มีความคิดที่ลึกซึ้ง คมคายในการเขียน เป็นที่พูดน้อยแต่ไม่รู้เหมือนกันว่าต่อยหนักหรือป่าวถ้าอยากเจอปุ๊นั้นเราจะหาเค้าได้ที่ห้องช่างภาพ(แต่เหตุที่ปุ๊เข้าไปในห้องช่างภาพนั้นไม่ใช่ว่าเค้าเป็นช่างภาพนะครับเพียงเพราะห้องอะเดย์มีเครื่องใช้ไม่พอเท่านั้นเอง)
ผมได้คุยกับโรสครั้งแรกใน MSN โรสเป็นคนที่ตาโตมากที่สุดในจูฯ 6โตมากขนาดเท่ามะนาวลูกย่อมๆ เลยแหละโรสมีน้องสาวที่หน้าตาเหมือนโรสยังกะแกะ (ตกลงหน้าเหมือนโรสหรือแกะกันนะ)และน้องสาวของโรสก็เป็นดาราด้วยเพราะเห็นว่าจะได้เล่นละครที่สำคัญนั้นโรสเป็นคนสัมภาษณ์เราด้วย ตื่นเต้นมากอะปล.แล้วจะหาเวลาสอนดรอว์อิ้งให้นะ
ที่งาน a day live house ผมได้มีโอกาสได้พบกับตัวตนที่แท้จริงของ อาหมิง(สวย)ในวันนั้นอาหมิง(สวย)เป็นคนที่เต้นได้แบบชนิดที่ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยเสื้อที่ใส่วันนั้นเปียกไปด้วยเหงื่อและทุกวันนี้ผมยังไม่รู้ว่าอาหมิง(สวย) เป็นคนจังหวัดอะไรกันแน่
ที่งานเดียวกันนั้น ในขณะที่ทุกคนเน่าไปด้วยเหงื่อไคลของตัวเองเพราะดิ้นกันแบบลืมโลกยังมีสาวสวยในหมู่จูฯ 6 คนหนึ่ง ที่ดิ้นได้สุดฤทธิ์สุดเดชในขณะที่เธอใส่ส้นสูงอยู่แต่ใบหน้าของเธอนั้นยังคงสามารถเด้งได้ตลอดเวลา (ได้ข่าวมาว่าครีมเค้าดี)เกือบลืมบอกชื่อ เธอคือ อิม นั่นเอง และอิมนั้นเป็นนักเขียนอีกต่างหากเปิดตัวที่งานสัปดาห์หนังสือครั้งล่าสุดซะด้วย เท่อะ
น้องสาวคนเล็กที่สุดในจูฯ 6 คงไม่พ้นน้องนิว น้องนิวเป็นน้องที่น่ารักเก่งที่รู้จักหาความรู้ใส่ตัว ในขณะที่ผมเมื่อตอนที่อยู่ปี 1 นั้นยังไก่กา เล่นๆ ชิลล์ๆ ไปวันๆไม่รู้จักหาความรู้ใส่ตัวเองเลย(ปล. นี่ถ้าผมวาดการ์ตูนเก่งกว่านี้หน่อยนะผมกะจะไปขอน้องนิวสมัครเป็นนักวาดที่ขายหัวเราะผ่านน้องเค้านะเนี่ย แหะๆ)
ปรู๊ฟที่สร้างความแตกต่างและมีความขัดแย้งในสายงานของตัวเองมากที่สุดคงหนีไม่พ้น โจ้โจ้เป็นเด็กนิติฯ ที่สมัครเข้ามาในตำแหน่งปรู๊ฟโจ้เป็นเด็กนิติฯ ที่มีพอร์ตฯ มาสมัครจูฯ ในตำแหน่งปรู๊ฟ ทั้งๆ ที่ตำแหน่งนี้มันไม่ต้องส่งพอร์ตฯ มา(เค้าก็เขียนไว้ในใบสมัครนะ มองไม่เห็นไงฮะ)และโจ้เป็นเด็กนิติฯ ที่เล่นดนตรีเก่ง ร้องเพลงก็เพราะ อยากเก่งเหมือนแกว่ะ!!!
บ.ก.อีกคนของเราคือปาล์ม ปาล์มเป็นคนที่มีความรับผิดชอบคนหนึ่งเป็นมิตรกับทุกคน พูดคุยได้กับทุกคนเป็นคนตั้งใจทำงาน และปาล์มก็ชอบพี่ก้องเอามากๆ ด้วย 555+
คนที่หน้าตาดีระดับเดียวกับผมเมื่อเทียบกันในจูฯ 6 แล้วคงเป็นใครไม่ได้นอกจาก เอ (จริงเปล่าวะ) ผมกับเอเราเพิ่งรู้มาได้ไม่นานว่าเอเคยไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องประดับที่ร้านแฟนของผมด้วยที่จตุจักร (ร้านสมหญิง โครงการ 4 ซอย 1-2 อิอิ)
ชายที่ผมสลวยสวยเก๋ที่สุดนั้น คือเค้า ป๊อกกี้ ครั้งไหนที่เพื่อนๆ นัดกันไปดาวอังคาร (กินแอลกอฮอล์)ทุกครั้งจะต้องมีเค้าคนนี้ไปด้วย คงเพราะเค้าไปด้วยความเป็นห่วงเพื่อนมากกว่ากลัวว่าเพื่อนจะมีอันตราย เพราะดูจากภายนอกแล้วป๊อกกี้เป็นคนที่ไม่น่าจะเป็นคนเที่ยวนะ
สาวน้อยที่ดูมีความมั่น ลุยๆ น่าจะเป็น น้ำค้าง น้ำค้างเป็นช่างภาพที่ตัวเล็กมากที่สุดเท่าที่ผมเจอมาน้ำค้างเป็นคนที่ถึงไหนถึงกัน ครั้งไหนที่จะต้องไปถ่ายงานดึกๆ น้ำค้างไม่เคยบ่นโดยเฉพาะงานคอนเสิร์ตดูน้ำค้างจะชอบมาก (ไว้ไปดิ้นกันอีก คราวหน้า)
แล้วก็มาถึงโชค โขคเป็นคนที่ดูโชกโชนมามากสมชื่อแต่ที่ผมประทับใจเค้ามากก็คือฝีมือการถ่ายภาพของเขา แม่-เก่งมากอะได้ข่าวมาด้วยว่าโชคเคยเป็นถึงคนพันธุ์อาร์ซะด้วย (ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นพันธุ์อะไรแล้ว)
สุดท้ายคือน้องสาวเพื่อนร่วมงานโดยตรงของผมเอง ไอโก๊ะ ไอโก๊ะที่ว่านี้ก็คือน้อง “สายป่าน” นั้นเองไอโก๊ะเป็นคนที่ทุกคนที่ได้อยู่ใกล้จะเอ็นดู เหตุเพราะเธอเป็นคนที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอมทุกคนในออฟฟิศนั้นจะไม่ค่อยกล้าเล่นกับไอโก๊ะแรงๆ สักเท่าไหร่ (แค่ผลักมันก็ตายแล้วมั้ง?)ไอโก๊ะเป็นคนที่ทุ่มเทกับงานมากถึงขนาดเป็นลมคาออฟฟิศมาแล้วต้องนอนโรงพยาบาลให้เลือดกันหลายคืนทีเดียว ย้ำว่าให้เลือดจริงๆ (แต่ไงแกก็น่ารักนะไอโก๊ะ)
เรื่องของเรื่องคือความประทับใจที่มีให้กับเพื่อนจูเนียร์

วันเสาร์ที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2552

a day diary


ก่อนหน้านี้ผมเป็นเด็กฝึกงานในตำแหน่งอาร์ตไดฯในวันแรกที่ผมเข้ามาที่นี่ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นกับสังคมที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนและก่อนหน้านี้ผมก็ไม่เคยใฝ่ฝันหรือแม้แต่มีความสนใจทางด้านนิตยสารมาก่อนเลยแต่สิ่งแรกที่ได้เข้ามาสัมผัสบรรยากาศที่นี่ คือ พี่ๆ ที่ออฟฟิศเป็นกันเองมากๆพูดคุยออกมุขกันอย่างออกรส ไม่ได้ทำหน้าเคร่งเครียดซีเรียสกับงานกันทั้งวันทำให้ผมคลายความตื่นเต้นไปได้ด้วยความรวดเร็วทุกวันนี้ ที่นี่ ทำให้ผมมีประสบการณ์มากมายรู้สึกสนุกกับการพูดคุยและสนุกกับการที่ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ ในแต่ละวันณ ตอนนี้ที่กลับถึงบ้าน ผมแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากกินข้าวแล้วเข้านอนไม่รู้เป็นเพราะอะไรถึงทำให้พลังงานในร่างกายของผมมันริบหรี่ๆทั้งๆ ที่ วันนึงๆ ผมก็ไม่ได้ไปแบกข้าวสารอาหารแห้งหรือออกแรงที่ไหนเท่าไหร่แต่ถึงอย่างไรในทุกคืนก่อนที่จะเข้านอนผมก็รอคอยว่าตื่นมาวันพรุ่งนี้ผมจะได้เจออะไรใหม่ๆ ที่จะเข้ามาในชีวิตกับการเป็นจูเนียร์มันคงเป็นสิ่งที่ผมทำแล้วมันมีความสุขที่จะทำกระมังแม้มันจะทำให้ผมกลับถึงบ้านแล้วหลับเป็นตายก็เหอะ

วันจันทร์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2552

วันอังคารที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

F i g t h ! ! ! ! !



เนื่องจากที่อินในมหกรรมกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติ "Olympic Game 2008" ณ ประเทศจีน

....ก็คิดว่ามันดีนะ!

วันจันทร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

คอลัมม์ Taking Head ใน a day 102



ทำภาพประกอบอยู่อาทิตย์นึง ได้มาเท่าที่เห็นเนี้ยแหละ ดีใจที่ได้ทำคอลัมม์นี้มากกกกกกกก... แต่ไม่รู้เล่มหน้าพี่เค้าจาให้ทำอีกป่าว แล้วก็ไม่รู้ว่าไอที่ทำมานี้จิงๆพี่เค้าชอบหรือป่าวด้วย (มั่นใจอะไรมั่งเนี้ยกู) -_-*

มีรูปตัวเองใน a day ด้วย...(แต่ไม่เห็นหน้า)


"เงินทองเป็นมายา ข้าวปลาเป็นของจริง"




หนึ่งในเมนคอร์สของ a day ธีม "คำคม"

วันอาทิตย์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

ภาพประกอบเมนคอร์ส


ได้ทำเมนคอร์สแว้ว.....จิงๆแค่เป็นส่วนหนึ่งของเมนคอร์สเองแหละ
แต่ก็โอเค...ได้ลงตั้งหลายหน้า

คอลัมม์ Oversee a day 101


พี่ซาร่าให้คอลัมม์มา Layฯ เป็นคอลัมม์แรกที่ได้Layฯ นับตั้งแต่ที่ได้มาฝึกงานที่ a day คอลัมม์นี้ทำตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนแต่เอาคอลัมม์นี้ไปลงของเดือนมกราคมซึ่งเป็นเล่ม101(ลูกทุ่ง).......นานอยู่!!!

วันพฤหัสบดีที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

Poster SomyingShop



Poster ของร้านสมหญิงจตุจักรที่จริงแล้วไม่มีอะไรแค่ทำขึ้นมาเล่นๆ ประมาณว่าช่วงนั้นแฟนเห่อร้านใหม่เอามากๆก็เลยทำกันหนุกๆยังไงใครที่ได้เข้ามาดูก็แวะเข้าไปอุดหนุนได้ที่ตลาดนัดสวนจตุจักร โครงการ 4 ซอย 1กับ2 เป็นเสื้อผ้าผู้หญิงเพราะแฟนเป็นเจ้าของร้านเลยทำแต่เสื้อผ้าที่ตัวเองใส่ได้


My Kuben'te Your're Welcome



ลองเล่นสนุกๆในเว็บ Faceyourmanga.it